Nieuwsbrief - Seizoenstip

Kersen komen voor in twee soorten: de zoete kers en de zure kers. (We hebben het hier niet over vogelkers soorten, die ook pas later in het jaar rijpe vruchten hebben: die behandelen we in een latere seizoenstip.) Vooral de zoete kers kan worden onderverdeeld in heel veel (gekweekte) rassen. Goed nieuws: al deze soorten en rassen zijn eetbaar! Je herkent kersen allereerst aan de typische vorm van de vrucht, zoals ze ook in de supermarkt te koop zijn. Maar in het wild (of verwilderd) zijn kersen vaak wat kleiner. Alle soorten hebben één grote pit per vrucht. Zoals je kunt zien op de foto links hebben kersen een langwerpig blad dat iets breder is boven het midden, uitloopt in een spitse punt en een fijn gezaagde rand heeft. (Op de foto gaat het waarschijnlijk om een verwilderde versie van het geelrode zoete kers-ras 'Udense Spaanse'.)

De bruine stamschors (foto rechts) heeft vaak horizontale strepen, ook wel lenticellen genoemd, waardoor gasuitwisseling plaatsvindt.

Zoete kersensoorten zijn rijp in de periode van begin juni tot eind juli. Wanneer in deze periode is afhankelijk van het ras (de eerste tot de achtste 'kersenweek'). Echter zijn ze vaak maar enkele weken beschikbaar: daarna eten andere dieren ze op, of verrotten ze. Behalve het rijpe vruchtvlees, bevatten alle delen van de kers het giftige blauwzuurglycoside (ook de pit). Kersen zijn vaak zacht en knappen makkelijk. Je kunt ze dus het beste niet in een zakje verzamelen, maar in een mand, bakje of andere stevigere container (foto links).

Als je de pitten buiten al wilt verwijderen, bijvoorbeeld tijdens je kampeertocht, dan kun je dat doen met behulp van een gazen zakje ('mesh bag'): voor het scheiden van allerlei grote pitten is zo'n zakje een handig stuk gereedschap in je kampeerkit, want een vervanger van een zeef thuis in je keuken en erg lichtgewicht. Vul het zakje met de kersen, die je eventueel vooraf even kunt koken om het vruchtvlees nog makkelijker te kunnen scheiden. Hang het zakje bij voorkeur op aan een tak, zodat je je handen vrij hebt. Plaats een bord onder het zakje en knijp nu het sap en vruchtvlees door het zakje op het bord (foto rechts). Kook het sap en vruchtvlees vervolgens door en door, onder af en toe roeren. Ook zonder suiker blijft de jam gekoeld relatief lang houdbaar (zelfs geopend kan deze langer dan een maand houdbaar blijven). Wil je dat de jam langer houdbaar blijft, voeg dan tijdens het koken suiker (een derde deel tot de helft) en evt een flinke scheut citroensap toe als je dat bij je hebt.