Nieuwsbrief - Seizoenstip

De reuzenbalsemien (Impatiens glandulifera) komt oorspronkelijk uit Azië, maar heeft zich sinds de invoering in Nederland zo'n 100 jaar geleden ook in het wild uitgebreid. En goed nieuws voor de bushcrafter: veel natuurbeheerders vinden dat dat te snel gaat en dat er (plaatselijk) veel te veel van zijn. De plant heeft een grote rode tot paarse bloem voor insectenbestuiving. Hoewel enkele daarvan leuk zijn ter decoratie van een salade, vinden we voor bushcraft vooral de zaden interessant, die olie bevatten. Deze zitten in doosvruchten (links) die bij aanraking met een knalletje openspringen, waarbij het zaadje wegspringt. Doosvruchten die opbollen, schieten makkelijker open en bevatten vaker zwarte, rijpe zaden (zie omcirkelde doosvrucht bij klikken op de linker afbeelding). Je kunt de zaden verzamelen van eind augustus tot en met oktober.

Als je de zaden goed met de hand opvangt, kun je ze makkelijk verzamelen (rechts). Je kunt ook de (opengesprongen) doosvruchten eten, maar doe dit, net als met de zaden, met mate.

Een ander manier om de zaden te verzamelen is met een zakje (links). Je oogst is een mix van zwarte en witte zaadjes en waarschijnlijk een behoorlijke hoeveelheid opgerolde vruchtdelen (rechts).

De vruchtdelen kun je meeroosteren, maar om smaak of houdbaarheid te bevorderen kun je deze er ook uithalen, handmatig of met een grofmazige zeef. Vervolgens kun je de zaden roosteren (links). Blijf er wel bij: de zaden verbranden heel gemakkelijk, dus op een laag vuur verwarmen, goed blijven schudden of roeren en niet te lang roosteren. Eenmaal geroosterd hebben de zaden een heel andere smaak. (Hoewel ze rauw ook best lekker zijn, maar dan kun je er niet veel van eten.) Je kunt ze geroosterd bijvoorbeeld als topping over een salade doen, zoals op de foto (rechts) over de wilde witte waterkers (die in Zuid-Limburg vrij algemeen voorkomt). Je zou verder natuurlijk ook enkele bloemen van de springbalsemien, olie, zout enzovoorts kunnen toevoegen: die keuze laten we graag aan jou!