Nieuwsbrief - Seizoenstip

Net als dode konijnen zijn ook resten van dode houtduiven redelijk veel te vinden in bos en veld. Af en toe vind je er één met de kop eraf, maar borst (en borstspieren) nog intact. Dit gebeurt bijvoorbeeld als een havik of sperwer, die eerst de kop van een prooivogel opeet, tijdens zijn verdere maaltijd wordt opgejaagd (foto links). In sommige gevallen kun je de duif nog eten. Als hij er nog vers en schoon uitziet, verder intact is (huid nog dicht), nog stijf is terwijl het niet vriest (rigor mortis), én je geen onaangename geur hebt opgemerkt (kom er niet te dicht bij met je neus), dan is hij niet meer dan enkele dagen oud en kun je hem met weinig risico verder onderzoeken. Let dan wel op: bepaalde vogelziektes die een duif bij zich kan dragen zijn, hoewel schaars, overdraagbaar op mensen. Draag daarom waterdichte handschoentjes als je wondjes op je handen hebt, en vermijd vooral contact met het darmstelsel en vogelpoep.

Zorg voor een schoon en vlak werkplateautje van bijvoorbeeld varens. Pluk de veren op de borstkas eraf en trek het velletje van de borstspieren af. Een donkerrode kleur van de borstspieren, in tegenstelling tot een meer bruine of grijze kleur, is een extra indicatie van versheid (zie de foto rechts).

Je kunt nu de borstspieren lossnijden: zowel links als rechts van het borstbeen zitten een grote en een kleinere spier. Snijd beide 'setjes' zo dicht mogelijk langs het borstbeen los, aan weerszijden van dit borstbeen. Zorg dat je hand uit de snijrichting is, zoals op de linker foto.

Voordat je deze spieren kunt eten, moet je nog een laatste check doen: klap het borstbeen vanaf de onderkant omhoog, eventueel na een voorzichtig beginnetje met je mes, want dit zit enigszins vast. Nu zijn de organen zichtbaar, waaronder lever en hart (foto rechts).

Controleer nu of de lever geen vlekken, verkleuringen, bultjes of andere zaken bevat die een egale, dieprode kleur verstoren. Doe dit zowel aan de buiten- als binnenkant (door hem in reepjes te snijden). De lever links op de linker foto is egaal dieprood van buiten en wat dat betreft dus goedgekeurd (de witte vlekken zijn hier gewoon licht-reflectie). Je kunt ook de spiermaag (foto hierboven) voorzichtig doorsnijden voor een idee van wat de houtduif gegeten heeft. Rechts op de linker foto zie je het hartje, dat je ook zou kunnen eten. Nu is een goed moment om grondig je handen te wassen.

Als de drie hierboven beschreven controles wijzen op een vers en gezond dier, kun je het vlees bereiden. In sommige gevallen kan het dier aan alle controles voldoen en zouden wij het toch niet eten. In enkele gevallen kan het ook andersom: het dier voldoet niet aan alle controles maar je kunt het vlees alsnog eten, of meer dan het spiervlees. We vertellen je graag wat meer details hierover, bijvoorbeeld tijdens onze workshop Klein Wild. Het veiligst is om het vlees zo'n 20 minuten te koken, omdat het dan het snelst ook van binnen door-en-door verhit wordt. (Ook het borstbeen met daaraan de restantjes vlees zou je dan mee kunnen koken.) Mocht je kiezen voor bakken (rechts), zorg dan dat je veiligheidshalve het vlees door-en-door gaar bakt.