Nieuwsbrief - Seizoenstip

De pitrus heeft redelijk lange dikke groene stengels en groeit op vochtige plaatsen, zoals langs de waterkant, in moerassen, maar ook op plekken waar vaak regenplassen liggen. Hier een afbeelding van de hele plant. Aan de binnenkant van zo'n stengel zit sponsachtig weefsel, dat je vrij kunt maken door de groene schil voorzichtig strip voor strip af te pellen. Voor het resultaat, zie de foto links. Als je bang bent dat de kern breekt, kun je één zo'n groene strip laten zitten. Je hebt nu een natuurlijke kaarsenlont verkregen, die alleen nog maar eventjes hoeft te drogen. En dat is in de wind in een uurtje gebeurd.

Vul nu een schelpje, holle steen of ander klein containertje met olie of een ander vloeibaar vet (bijvoorbeeld olijf- koolzaad- of raapzaadolie). Op de foto rechts gebruikten we het slakkenhuisje van een wijngaardslak. Dompel hierin een stukje pitrus-lont en laat het zich even volzuigen. Het lontje moet net als bij een kaars nog ongeveer een halve centimeter uitsteken. Zorg ervoor dat het lontje niet te rechtop staat, want dan kan het geen vet aanzuigen. Zo'n kaarsje brandt ongeveer een uur en geeft een mooi fel vlammetje.